piątek, 14 listopada 2014

Bolesław Leśmian był polskim poetą, żyjącym w latach  1877-1937. 

  • Jego pierwsze dzieła ukazywały się w znanym czasopiśmie literackim "Chimera". 
  • Był współtwórcą Teatru Artystycznego w Warszawie.
  • W młodości pisał także wiersze po rosyjsku
  • Wiersze Leśmiana często wykorzystują motyw snu oraz elementy baśniowe czy folklorystyczne 
  • Pisarz bardzo często wykorzystywał neologizmy - wymyślone przez siebie słowa. Stały się one tak charakterystyczne, ze uzyskały nawet swoja własna nazwę - leśmianizmy.
  • Poeta był stryjecznym bratem Jana Brzechwy - znanego twórcy wierszy dla dzieci.
  •  Leśmian miał 155 cm wzrostu. Podobno mawiał, że oddałby cały talent za kilka dodatkowych centymetrów wzrostu.
  • Mimo że obecnie Leśmian jest jednym z najpopularniejszych poetów w Polsce, to jedynym dziełem, które wzbudziło zainteresowanie współczesnych mu czytelników, był  tomik poezji "Łąka".
  • Pod koniec życia poeta został członkiem Polskiej Akademii Literatury.
  • Współcześnie krytycy stawiają Leśmiana w jednym rzędzie z takimi poetami jak Thomas S. Eliot.


Ponieważ za życia Leśmian nie był popularnym pisarzem, musiał też pracować w innym zawodzie. W swoim czasie miał notariat w Zamościu. W 1929 roku jeden z jego pracowników upozorował włamanie. Ukradł wtedy 20 tysięcy złotych. Pisarz był odpowiedzialny za tego człowieka, więc musiał oddać całą sumę. Nie posiadała jednak takich pieniędzy, więc popadł długi. By się z nich wyplątać jego żona zdecydowała się na sprzedanie diademu ślubnego. Leśmian pojechał więc w tej sprawie do Warszawy. Wrócił jednak bez pieniędzy. Ta sytuacja sprawiła, ze żona wyprowadziła się i zamieszkała samotnie w Łomży.

Mimo że twórczość poety przypada głównie na okres dwudziestolecia międzywojennego, to jego twórczość jest bardziej związana z wcześniejszym okresem Młodej Polski. Leśmian używał często symboli, metafor i wyjątkowo bogatego języka, co było charakterystyczne właśnie dla tego okresu. niektórzy badacze uważają jednak, że twórczość tego pisarza była oderwana od czasów w jakich żył i zawiera elementy typowe dla różnych epok - np. baroku czy romantyzmu.

Tak poeta widział siebie jako artystę:

I widziano w dzień biały tego obłąkańca,

Jak wierzbę sponad rzeki porywał do tańca!

A tak zgubnie porywać, mimo drwin i zniewag -
Zdoła tylko z otchłanią sprzysiężony śpiewak.

Żona jego, żegnając swój los znakiem krzyża,

Na palcach - pełna lęku do niego się zbliża.

Stoi... Nie śmie przeszkadzać... On słowa nawleka

Na sznur rytmu, a ona płochliwie narzeka

"Giniemy... Córki nasze - w nędzy i rozpaczy...

A wiadomo, że jutro nie będzie inaczej...

Wleczesz nas w nieokreślność... Spójrz - my tu pod płotem

Mrzemy z głodu bez jutra, a ty nie wiesz o tem!" -

Wie i wiedział zawczasu!... I ze łzami w gardle

Wiersz układa pokutnie - złociście - umarle -

Za pan brat ze zmorami... Treść, gdy w rytm się stacza,

Póty w nim się kołysze, aż się przeinacza.

Chętnie łowi treść, w której łzy prawdziwe płoną -

Ale kocha naprawdę tę - przeinaczoną...

I z zachłanną radością mąci mu się głowa,

Gdy ujmie niepochwytność w dwa przyległe słowa!

A słowa się po niebie włóczą i łajdaczą -

I udają, że znaczą coś więcej, niż znaczą!...

Bolesław Lesmian "Poeta" fragment